حكاية عاشق 1

كان يا مكان فى سالف العصر والأوان كان فى طفلين حلوين ( يوسف وروان )
كان يوسف عمره 12 سنه وروان كانت عمرها 10 سنين
شافوا بعض اول مره فى المدرسه , فى بداية المرحله الأعداديه
يوسف كان بطبيعته ولد هادى جدا متفوق فى دراسته و متدين وكان فى حاله ومش بيكلم حد , كان كل همه فى الحياه أن هو يتفوق فى دراسته ويكبر ويدخل كلية الهندسه اللى مامته كانت بتتمنى من ربنا سبحانه وتعالى ان هو يدخلها
وتشوفه مهندس كبير ومهندس أد الدنيا زى ما الناس بتقول .
المهم , أول ما يوسف شاف روان ما اقدرش يشيل عينه من عليها , على الرغم ان هو لى زمايل واصدقاء كتير بنات, لكن روان كانت حاجه تانيه
اول ما بص صدفه فى عينها شاف حاجات كتير اوى اول مره يشوفها, شاف حب , شاف سعاده , شاف حياه تشبه الجنه
كانت روان عينها سبحان الخالق , كانت عامله زى السماء فى صفائها , واوقات تانيه , زى الزرع الجميل فى خضاره وجماله
كانت عينها ساحره بجد ساحره
وممكن يكون هو ده سبب أعجابه بيها من اول مره , اكيد سحرته
والصراحه هو ما كنش أعجاب من اول نظره , دا كان حب من اول نظره
بص يوسف فى عينها صدفه وقت طابور الصباح وكان هو المسئول عن ترتيب الطابور لزمايله والاذاعه وكمان تحية العلم
ومن كتر ما هو كان مركز معاها وبجد فعلا مش عارف يحرك عينه بعيد عن عينها
لما جيه ميعاد تحية العلم , كان المفروض ان العلم بيتم تحيته ثلاث مرات بس
دا كان نظام فى مدرسته او فى اى مدرسه تانيه
يوسف فى اليوم ده اللى هو اول يوم يشوف فيه روان واول يوم فى الدراسه
حي العلم أربع مرات