ودلوقتى هرجع تانى ليوم 30 /12 /2005الساعه العاشره مساء

فى هذه الحظه جائنى أحساس بأن أمى ستموت غدا
لماذا ؟ لا اعلم لكن فعلا هذا ما حدث
كنت بذاكر فى اليوم ده عن عمتى هى ساكنه جنبنا , عشان ما كنتش عارف اذاكر عندنا فى البيت خالص , وكان بعد بكره عندى امتحان نصف العام
عمتى كانت بتوفرلى على أد ما تقدر جو مناسب من الهدوء عشان أذاكر فيه , جزاها الله كل خير بتعتبرنى زى أولادها محمد وساره بالظبط
وانا كمان والله بحبهم أوى , ربنا يكرمهم يا رب وجزاهم الله كل خير, وعمتى بجد فعلا من اكتر الناس اللى بحبها جدا وبحس معاها بأحساس فيه دفئ وحنان .
وكمان محمد ابن عمتى , انا بحس ديما نحيته ان هو زى اخويا الصغر على الرغم من ان انا ماليش اخوات صغيرين , بس يا ريت هو يفهم كده.

فى تمام الساعه العاشره بعد ما شعرت بهذا الأحساس , تركت منزل عمتى وأنا أمشى ببطئ شديد الى الباب , فسمعتها بتقولى رايح فين يا طارق؟ أعد يا ابنى ذاكر, وجت ساره بنت عمتى وجابت كتبها هى كمان عشان تذاكر معايا , وعشان ما أحسش بالملل , ربنا يخليها يا رب هى كمان فى منتهى الطيبه
أستأذنت منها وقلتلها حاضر بس هنزل اتكلم فى التليفون . قالتلى هتكلم مين يا أبنى ؟ قلتلها مش عارف , وفعلا ما كنتش عارف .

فتحت الباب ونزلت بسرعه كبيره جدا وأنا بجرى على أقرب سنترال للتليفونات
وطلبت موبايل , مسكته فى ايدى وبقيت مش عارف أطلب مين؟
على الرغم من ان انا ليا أصحاب كتير جدا, لكن انا مش بحب أتكلم مع أى حد فى موضوع يهمنى .
أو بمعنى أصح ما أتعوتش أتكلم مع حد فى أى حاجه غير مع أثنين بس , وهما الله يرحمها و البنت اللى انا كنت بحبها
وأمى ماتت , والبنت أتخطبت , يااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااه
القدر........... الحياه كلها مظلمة أمامى , أعمل أيه أتصرف أزاى؟ أكلم مين ؟ كنت بتمنى الحقيقه ان انا اموت ولا أعيش هذه اللحظه , وأشعر بهذا الأحساس.